«سال نو مبارك»
بنده امسال را سال «شادي آفريني» نام گذاري مي كنم و اميدوارم كه همه دست به دست هم دهيم و تا آنجايي كه توان داريم ديگران را به هر وسيلۀ ممكن به ويژه در قالب هنر شاد كنيم، از غم ها آزاد كنيم و خاطر مردمان را خوش داريم. سال نوي همگي مبارك. شاد باشيد.
باز آمده نوبهار و من، سرگشته
در چنگ تحيرات مضطر گشته
عطار مگر ز خاك سر بر كرده است
كاين گونه همه جهان معطر گشته؟!
حمامي را بگو گرت هست صواب
امشب تو بخسب و تون گرمابه متاب
تا من به سحرگهان بيايم به شتاب
از دل كنمش آتش و از ديده پر آب
بهترين لحظه هاست
لحظه اي كه مي رسي ز راه
از پس كدورتي كه داشتي
راستي چه جانفزاست
آن زمان كه مي نهي قدم به ره
به عزم آشتي.
موج مي داند ملال عاشق سرخورده را
زخم خنجرخورده، حال زخم خنجرخورده را
در امان كي بوده ايم از عشق، وقتي بوي خون
باز، وحشي مي كند بازِ كبوترخورده را
مرگ از روز ازل با عاشقان هم كاسه است
تا بلرزاند تن هر شام آخر خورده را
خون دلها خورده ام عمري و خواهم خورد باز
جام ديگر مي دهندش، جام ديگر خورده را
شعر شايد يك زن زيباست من هم، سايه اش
عاشق خود مي كند هر كس به من برخورده را
با قلب من اي عشق كاري كن كه بايد!
كاري كه دل بردارم از اما و شايد
كاري كه تنها خود بداني چيست! يا نه!
كاري كه حتي از خودت هم برنيايد
اي دل جلايي تازه پيدا كن كه اين عشق
چون آه در آيينه خود را مي نمايد
بايد كه بر ديوار زندان سر بكوبم
آه مرا گر بشنود در مي گشايد
رفتم كه برگردم به آغوش تو اي عشق!
تا جان به جاي خستگي از تن درآيد
اي دلبر عيسي نفس ترسايي
خواهم به برم شبي تو بي ترس آيي
گه پاك كني با آستين چشم ترم
گه بر لب خشك من لب تر سايي
كار دستم داده
اين دست و دلبازي
ديگر تو حكم كن!
من ...
دلم را باخته ام.