کریمی مشاور بیمه

دل ربودی قصد جانم می کنی   اندک اندک بی نشانم می کنی
 
ای بهار خاطرات سبز من          با جفای خود خزانم می کنی
 
در پس ابر سیاه قهر خود         عاقبت چون مه نهانم می کنی
 
من چو مومی در کف بی مهر تو   هر چه می خواهی همانم می کنی
 
تیر غم را با نگاهی اتشین            جانب روح وروانم می کنی
 
بی وفایی تا به چند ای تند خو      مهر خود را کی عیانم می کنی
 
پیر شد دل در عزای هجر تو      کی به یک عشوه جوانم می کنی
 
داستان عسق ما افسانه شد              ای که رسوای جهانم می کنی
 
بعد از این ماییم و داغ دوریت          ای که دائم قصد جانم می کنی